Ian kluge بهایی مشهور و از رهبران تشکیلات بهایی در آمریکا می باشد. تعدادی از تالیفات او را می توانید از اینجا بر روی کتابخانه بهایی مشاهده نمایید. نکته ی مهم برنامه ی او، بمباران ایران و دزدیدن نفت کشور می باشد. توجه فرمایید که ایمیلی که او برای بیان صحبت های خویش استفاده نموده است، دقیقا همان ایمیل رسمی و اداری او می باشد. این نامه در جواب جان کول، شیعه شناس و شرق شناس دانشگاه میشیگان بیان شده است. برای شناخت بیشتر جان کول، به ویکیپدیا از اینجا مراجعه نمایید.
شیپور میگه روزی بزرگی با کشتی به آمریکا سفر می کند. هنگام پیاده شدن از عرشه ناگهان نگاهش به مجسمه ی بزرگی می افتد. از دوست خود سوال می کند که نام این مجسمه چیست؟ او می گوید: «آزادی». و او در حالی که لبخند می زند پایین می آید. دوست او متعجب شده و سوال می کند که علت خنده ات چیست؟ او پاسخ می دهد: در کشور ما نیز این چنین است. زمانی که اسطوره ای می میرد، مجسمه ای از او می سازیم تا همواره به یا داشته باشیم که او چه فرد بزرگی بود و چقدر جای خالی اش اینجا احساس می شود!!!
عبدالبهاء (رهبر دوم بهاییان) مناجاتی دارد که به «مناجات آمریکا» معروف است. در گوشه ای از این مناجات دعایی در حق دولت مردان آمریکایی کرده و می گوید: « این ملت محترم را تأئید فرما که عَلَم وحدت عالم انسانی را بلند نموده و به استقرار صلح اعظم پردازند»!!!
روزهای گذشته نامه ای در فضای مجازی مابین بهاییان منتشر شده است که مربوط به پاسخ سازمان دارالانشاء بیت العدل بهایی به پرسش یکی از پیروان ایرانی این فرقه در خصوص موضوع تبلیغ است. دارالانشاء یکی از زیرمجموعه های تشکیلات مرکزی بهاییان (به نام بیت العدل) بوده که از وظایف آن پاسخگویی سوالات پیروان این فرقه در اقصی نقاط جهان می باشد. بخش ابتدایی این نامه با پرداختن به وظیفه ی «تبلیغ» در بین بهاییان، جایگاه و اهمیت این تعلیم مهم و حساس را مشخص می کند. از آنجایی که مسئولین کشور همواره بر این نکته تاکید داشته اند که علت برخوردهای موجود در کشور با پیروان این فرقه، تاکید و التزام اعضای آن به تبلیغ های سازمان یافته در گوشه و کنار ایران می باشد، شما همراهان گرامی را به مطالعه ی دقیق و تامل در بخش ابتدایی این نامه دعوت می کنم...
روز پنجشنبه 28 اسفند ماه 1393، مطابق با 19 مارس 2015 میلادی، زمانی که مردم ایران مشغول مهیاکردن لوازم تحویل سال جدید هستند، ژنو سویس میزبان نمایندگان ایران در جلسه ی دوره ای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواهد بود. نشستی که در آن از سیر تحولات ایران در راستای بهبود مواردی خواهند پرسید که در جلسه ی گذشته به عنوان نقض حقوق بشر نام برده شده است. یکی از این موارد وضعیت بهاییان در ایران خواهد بود.
با خبر شدم که سناتور مارک کرک، سناتور ایالت ایلینویز مجلس سنای آمریکا، با طرح موضوع هفت رهبر بهایی در ایران (که در بین بهاییان به « یاران ایران » معروف هستند) در بین نمایندگان دیگر، خواستار آزادی آنها شده است. این سناتور آمریکایی با سوء استفاده از جنسیت خانم مهوش ثابت و مادر بودن وی، مظلوم نمایی شدیدی را به پا کرده است. وی با نشان دادن تصاویر مربوط به این هفت نفر، سعی در القای این موضوع نموده که ایشان صرفا به دلیل فعالیت های مذهبی! در زندان به سر می برند. ابتدا قصد دارم تا مختصری در مورد پیشینه ی این سناتور آمریکایی در ایران ستیزی بیان کنم...
