تبلیغ، لازمه ی استقرار حکومت جهانی بهایی!!!
روزهای گذشته نامه ای در فضای مجازی مابین بهاییان منتشر شده است که مربوط به پاسخ سازمان دارالانشاء بیت العدل بهایی به پرسش یکی از پیروان ایرانی این فرقه در خصوص موضوع تبلیغ است. دارالانشاء یکی از زیرمجموعه های تشکیلات مرکزی بهاییان (به نام بیت العدل) بوده که از وظایف آن پاسخگویی سوالات پیروان این فرقه در اقصی نقاط جهان می باشد. بخش ابتدایی این نامه با پرداختن به وظیفه ی «تبلیغ» در بین بهاییان، جایگاه و اهمیت این تعلیم مهم و حساس را مشخص می کند. از آنجایی که مسئولین کشور همواره بر این نکته تاکید داشته اند که علت برخوردهای موجود در کشور با پیروان این فرقه، تاکید و التزام اعضای آن به تبلیغ های سازمان یافته در گوشه و کنار ایران می باشد، شما همراهان گرامی را به مطالعه ی دقیق و تامل در بخش ابتدایی این نامه دعوت می کنم...
19 ژانویه 2015
ارسال از طریق الکترونیکی
جناب آقای...
کانادا
دوست عزیز روحانی،
چند پیش یکی از احبای ساکن ایران سؤالاتی در خصوص امر تبلیغ در آن کشور مطرح نمودند. لطفاً آن دوست عزیز را از پاسخ زیر که به دستور بیت العدل اعظم الهی مرقوم گردیده مطّلع فرمایید. تأخیر در ارسال جواب که ناشی از تراکم کار در مرکز جهانی می باشد موجب تأسّف است.
احبّای عزیز و مخلص ایران البتّه همواره مختارند هر پرسشی را که مایلندبا معهد اعلی مطرح نمایند. تبلیغ امرالله جزئی از حیات بهائی و وسیله ای برای خدمت به عالم انسانی و طریقی برای کمک به استقرار مدنیّت جهانی است. تبلیغ در معنای وسیع خود نشر نفحات الله، اعلاء کلمة الله، کمک به التیام آلام بشری و نشانه ای از روح نبّاض مؤمنین به این امر اعظم است. نوربخشیدن از خصایص ذاتی شمع است و نمی توان از شمع خواست که نور نبخشد زیرا چنین انتظاری بدان معنا خواهد بود که از شمع خواسته شود تا موجودیّت و هویّت خود را نفی نماید. به همین منوال اشتیاق به رساندن پیام شفابخش الهی به نوع بشر از خصایص هر نفسی است که قلبش به نور ایمان منوّر است و نمی توان او را از این فضل و موهبت محروم نمود. به خاطر این مفاهیم عمیق روحانی است که تبلیغ امرالله در آثار حضرت بهاءالله فریضه ی روحانی هر فرد محسوب می شود. در شرایط فعلی ایران که مسئولین امور به وسایل مختلفه متشبّث شده و می کوشند تا به زعم باطل خویش جامعه ی بهائی را در مقام جامعه ای پویا و فعّال ریشه کن سازند، تبلیغ انفرادی توأم با دیگر فعّالیّت های اجتماعی احبّا لازمه ی استمرار وجود جامعه ی بهائی نیز می باشد.
بیانی که از حضرت ولیّ عزیر امر الله نقل فرموده اید روشن می سازد که اطاعت از حکومت مربوط به مسائلی در زمینه ی "امور اداری" امر تبلیغ است که "تعلّق به مؤسسات و تشکیلات امریّه" دارد. امّا در مسائل وجدانی، احبّا هرگز از مسئولیّت های خود نمی گذرند و با صداقت علی رغم هرگونه مصائب و در نهایت فداکاری به عقاید خود پای بندند.
در بخش انتهایی این نامه، سعی شده است تا با توجیه اشتباه رخ داده در نامه ی قبلی (مورخ 24 ژوئیه 2013) که منجر به بروز نیات واقعی این سازمان در دستورات تبلیغی در ایران بود، اینگونه وانمود کند که صرفا دستور به تبلیغ انفرادی آن هم از طریق مصاحبت و خوش رفتاری با همسایگان و مردم داده شده است:
مقصود از "فعّالیّت های سیستماتیک تبلیغی افراد" که در مکتوب دارالانشاء مورّخ 24 ژوئیه 2013 مطرح شده، دنبال کردن فعّالیّت ها و ابتکارات فردی با روشی سیستماتیک است و نه سازمان دهی رسمی و اداری آن.
در انتهای نامه نیز اشاره به موضوع مهمّی دارد که این روزها باعث ایجاد سوالات زیادی در بین بهاییان می باشد. لازم به ذکر است که مسئولین جمهوری اسلامی ایران اجازه ی حضور در دانشگاه ها و مقاطع آموزش عالی را به شرطی به پیروان بهایی می دهند که ایشان تعهّد داده و تضمین کنند که در راستای سیاست های بیت العدل فعّالیّت نکرده و امر تبلیغ جوانان و کودکان مسلمان را سرلوحه ی کار خویش قرار نمی دهند:
در شرایط فعلی امضای نوعی تعهّدنامه توسّط یک فرد بهائی مبنی بر عدم تبلیغ در بعضی از فضاهای اجتماعی خاصّ مثل مدارس، دانشگاه ها و یا محلّ کار بلامانع است.
« متن کامل مکتوب را می توانید از اینجا دریافت نمایید»
- ۹۴/۰۱/۱۰